اولین ویرایش این استاندارد در سال 1998 صادر شد و دامنه کاربرد آن برای کلیه سازمان های بازرسی کننده صرف نظر از دامنه کاری، تعداد کارکنان، محل استقرار و غیره می باشد، همچنین این استاندارد ابزاری برای ارزیابی سازمان های بازرسی کننده از طرف مراجع تایید صلاحیت بوده و از این طریق به سایر سازمان های مرتبط و مشتریان شرکت های بازرسی کننده کمک می کند تا صلاحیت این شرکت ها را شناسایی کنند.
این استاندارد یکی از استانداردهای تخصصی در مورد معیارهای عمومی برای فعالیت انواع مختلف سازمان های بازرسی کننده با هدف مشخص کردن معیارهای عمومی سازمان های بازرسی کننده بیطرف، قطع نظر از بخش مورد بازرسی می باشد و همچنین معیارهای استقلال را نیز مشخص می نماید. این استاندارد برای استفاده سازمان های بازرسی کننده و مراجع تایید صلاحیت و نیز سایر سازمان های مرتبط با شناسایی صلاحیت سازمان های بازرسی کننده در نظر گرفته شده است، در حقیقت این استاندارد مشخص کننده ملاک عمل ارگان های بازرسی می باشد.
این استاندارد بین المللی فعالیت های نهادهای بازرسی را شامل می شود که کار آنها می تواند شامل بررسی مواد، محصولات، نصب ها، دستگاه ها، ماشین آلات، کارخانجات، فرآیندها، مراحل کار یا خدمات و تعیین تطابق همه موارد مذکور با الزامات و گزارش بعدی نتایج این فعالیت ها به مشتریان و در صورت لزوم، به مقامات می باشد. بازرسی می تواند مربوط به تمام مراحل طول عمر موارد ذکر شده از جمله مرحله طراحی باشد. چنین اقداماتی معمولاً در انجام بازرسی، به ویژه هنگام ارزیابی انطباق با الزامات عمومی، به اجرای قضاوت حرفه ای نیاز دارد.